Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej mężczyzn
![]() Herb Bułgarii | |||||
Przydomek | Лъвовете (Lwy), Трикольорите (Trójkolorowi) | ||||
---|---|---|---|---|---|
Związek | Български футболен съюз | ||||
Sponsor techniczny | Macron | ||||
Trener | Ilian Iliew (od 2023) | ||||
Skrót FIFA | BUL | ||||
Ranking FIFA |
| ||||
Miejsce w rankingu Elo | 62. (10 lipca 2016) (1561 pkt.) | ||||
Zawodnicy | |||||
Najwięcej występów | Stilijan Petrow (106) | ||||
Najwięcej bramek | Dimityr Berbatow (48) | ||||
| |||||
Mecze | |||||
Pierwszy mecz![]() ![]() (Wiedeń, Austria; 21 maja 1924) | |||||
Najwyższe zwycięstwo![]() ![]() (León, Meksyk; 14 października 1968) | |||||
Najwyższa porażka![]() ![]() (Madryt, Hiszpania; 21 maja 1933) | |||||
Medale | |||||
Igrzyska olimpijskie | |||||
| |||||
| |||||
| |||||
| |||||
Strona internetowa | |||||
|
Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej mężczyzn (bułg. Мъжки национален отбор по футбол на България) – narodowy zespół piłkarzy nożnych Bułgarii. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Bułgarski Związek Piłki Nożnej.
Pierwszy oficjalny mecz piłkarski rozegrała w maju 1924, z Austrią w Wiedniu. Do europejskiej czołówki awansowała dopiero w latach 90., kiedy doczekała się tzw. złotego pokolenia piłkarzy z Christo Stoiczkowem na czele. W tym okresie Bułgarzy zajęli czwarte miejsce na Mundialu 1994 i po raz pierwszy w historii awansowali do mistrzostw Europy (1996).
Początek XXI wieku uważany za początek stopniowego regresu reprezentacji. Jego objawami były porażki w kolejnych eliminacjach do wielkich turniejów, najniższe w dziejach miejsce w rankingu FIFA (96. w kwietniu 2012) oraz brak pokolenia zawodników na miarę tego z lat 90.
Największymi, oprócz czwartego miejsca na mistrzostwach świata, sukcesami piłki bułgarskiej są srebro z Igrzysk Olimpijskich 1968 i brąz z Igrzysk Olimpijskich 1956 oraz trzykrotne zwycięstwo w mistrzostwach Europy juniorów – w 1959, 1969 i 1974.
Dzieje reprezentacji
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Bundesarchiv_Bild_183-N0615-0022%2C_Fu%C3%9Fball-WM%2C_Schweden_-_Bulgarien_0-0.jpg/315px-Bundesarchiv_Bild_183-N0615-0022%2C_Fu%C3%9Fball-WM%2C_Schweden_-_Bulgarien_0-0.jpg)
Chociaż reprezentacja Bułgarii pierwszy mecz rozegrała w maju 1924, to na międzynarodowej arenie pokazała się po raz pierwszy na Mistrzostwach Świata w 1962 roku. Na boiskach Chile nie wyszła z grupy – przegrała dwa mecze (z Argentyną 0:1 i Węgrami 1:6) i jeden zremisowała (z Anglią 0:0). Równie słabo zaprezentowała się w trzech kolejnych startach na Mundialach (1966, 1970 i 1974). Bułgarzy na pierwsze zwycięstwo na światowym czempionacie czekali do 1994.
Wcześniej jednak – w 1986 – po raz pierwszy wyszli z grupy (dzięki remisom z Włochami i Koreą Południową), ale w drugiej rundzie drużyna prowadzona przez Iwana Wucowa przegrała 0:2 z Meksykiem.
Dopiero w latach 90. Bułgaria opuściła szeregi piłkarskich średniaków. W 1991 na stanowisku selekcjonera reprezentacji zatrudniono Dimityra Penewa. Jego pięcioletnia kadencja uznawana jest za najlepszy okres w historii piłki bułgarskiej. Penew od początku postawił na młodych zawodników. Piłkarze urodzeni w latach 60. zaczęli decydować o obliczu reprezentacji, a ich piłkarskim spełnieniem okazał się Mundial 1994. Najpierw w eliminacjach do tego turnieju Bułgarzy wyeliminowali faworyzowaną Francję, a już w Stanach Zjednoczonych drużyna, w której grali: bramkarz Borisław Michajłow, obrońcy Emił Kremenliew, Trifon Iwanow, Canko Cwetanow i Petyr Chubczew, pomocnicy Jordan Leczkow, Złatko Jankow, Krasimir Bałykow i Emił Kostadinow oraz napastnicy Christo Stoiczkow (wraz z Rosjaninem Olegiem Salenką został królem strzelców) i Nasko Sirakow, zajęła czwarte miejsce, wygrywając wcześniej z Argentyną, Grecją, Meksykiem i obrońcą mistrzowskiego tytułu Niemcami. W meczu o 3. miejsce Bułgarzy ulegli 0:4 Szwecji.
Dwa lata później Bułgaria po raz pierwszy awansowała do mistrzostw Europy. Reprezentacja w niemal niezmienionym od czasu Mundialu składzie, zaprezentowała się przyzwoicie, mimo iż nie wyszła z grupy. Zremisowała z Hiszpanią i wygrała z Rumunią i tylko dzięki porażce w ostatnim meczu z Francją nie grała dalej. Po tym turnieju zwolniony został trener Penew.
Kilku piłkarzy z wybitnego pokolenia grało też na Mundialu 1998. We Francji Bułgarzy w niczym nie przypominali zespołu, który cztery lata wcześniej mógł grać w finale mistrzostw świata. W ostatnim meczu ulegli 1:6 Hiszpanii.
Od tego czasu reprezentacja gra nieskutecznie i nieefektownie. Porażki w kwalifikacjach do kolejnych turniejów, brak dyscypliny w zespole, kaprysy piłkarzy oraz częste zmiany selekcjonerów to – jak się zdaje – największa bolączka bułgarskiego futbolu.
Po fatalnym (trzy porażki, bramki 1:9) występie na Euro 2004 trenerem reprezentacji został Christo Stoiczkow. Wiele wskazywało na to, że Bułgaria powoli zaczyna podnosić się z kryzysu. W 2005 po dziesięcioletniej, kontrowersyjnej kadencji z funkcji prezydenta piłkarskiej federacji ustąpił Iwan Sławkow, na którym ciąży wiele zarzutów kryminalnym (m.in. próba przekupienia działaczy MKOlu). Jego następcą został kolega Stoiczkowa z reprezentacji, Borisław Michajłow. Bułgarscy piłkarze zaczęli cieszyć się zainteresowaniem w Europie: Stilijan Petrow wyrósł na lidera Aston Villi (wcześniej zyskał uznanie grając w Celticu Glasgow), Dimityr Berbatow był skutecznym napastnikiem Manchesteru United, a Waleri Bożinow po udanej (awans do Serie A) przygodzie z Juventusem trafił do Manchesteru City. Natomiast w sezonie 2006–2007 Lewski Sofia, jako pierwszy klub z Bułgarii, awansował do rundy grupowej Ligi Mistrzów.
Jednak zmiany w związku, sukcesy indywidualne piłkarzy oraz udane występy Lewskiego nie przełożyły się na wyniki reprezentacji. Drużyna narodowa przegrała eliminacje do Mundialu 2006, Euro 2008, Mundialu 2010 i Euro 2012 (tu zajęła ostatnie miejsce w grupie). Dodatkowo kryzys pogłębiany jest częstymi zmianami selekcjonerów: w ciągu czterech lat (2007–2011) funkcję trenera kadry pełniło siedmiu szkoleniowców: Christo Stoiczkow, Dimityr Penew, Płamen Markow, dwukrotnie Stanimir Stoiłow, Lothar Matthäus, Michaił Madanski i Ljubosław Penew. W tym czasie reprezentacja zanotowała także największy w historii spadek w rankingu FIFA: w kwietniu 2012 została umieszczona na 96. miejscu.
Pod wodzą Ljubosława Penewa bułgarscy piłkarze rozegrali jeszcze eliminacje do mundialu w Brazylii w 2014 roku, które ostatecznie zakończyli na czwartym miejscu z dorobkiem trzynastu punktów. W grudniu 2014 roku następcą Penewa został Iwajło Petew, z którym bułgarska reprezentacja zajęła czwarte miejsce w eliminacjach do Euro 2016 we Francji z dorobkiem jedenastu punktów.
Udział w międzynarodowych turniejach
Igrzyska Olimpijskie
Udział w igrzyskach olimpijskich | . | Kwalifikacje do igrzysk olimpijskich | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Runda | Miejsce | M | W | R | P | B+ | B- | M | W | R | P | B+ | B- | |
![]() | Nie brała udziału | ||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | II runda | 12/22 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | |||||||
![]() | Nie brała udziału | ||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | III miejsce | 3/16 | 3 | 2 | 0 | 1 | 10 | 3 | 2 | 1 | 1 | 0 | 5 | 3 | |
![]() | Faza grupowa | 5/16 | 3 | 2 | 1 | 0 | 8 | 3 | 4 | 2 | 1 | 1 | 4 | 3 | |
![]() | Nie zakwalifikowała się | 4 | 2 | 0 | 2 | 3 | 3 | ||||||||
![]() | II miejsce | 2/16 | 6 | 3 | 2 | 1 | 16 | 10 | 4 | 3 | 0 | 1 | 12 | 6 | |
![]() | Nie zakwalifikowała się | 6 | 3 | 1 | 2 | 19 | 11 | ||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
![]() | 10 | 2 | 4 | 4 | 10 | 11 | |||||||||
![]() |
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Mistrzostwa świata
Podstawowe ustawienie reprezentacji Bułgarii w czasie Mundialu 1994 |
Michajłow Kremenlijew (Kiriakow) Iwanow Chubczew Sirakow Stoiczkow Cwetanow Jankow Leczkow Bałykow Kostadinow |
Udział w mistrzostwach świata | . | Kwalifikacje do mistrzostw świata | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Runda | Miejsce | M | W | R | P | B+ | B- | M | W | R | P | B+ | B- | |
![]() | Nie brała udziału | ||||||||||||||
![]() | Nie zakwalifikowała się | 3 | 0 | 0 | 3 | 3 | 14 | ||||||||
![]() | 2 | 0 | 1 | 1 | 1 | 7 | |||||||||
![]() | Nie brała udziału | ||||||||||||||
![]() | Nie zakwalifikowała się | 4 | 0 | 1 | 3 | 3 | 7 | ||||||||
![]() | 4 | 2 | 0 | 2 | 11 | 7 | |||||||||
![]() | Faza grupowa | 15/16 | 3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 7 | 5 | 4 | 0 | 1 | 7 | 4 | |
![]() | Faza grupowa | 15/16 | 3 | 0 | 0 | 3 | 1 | 8 | 5 | 4 | 0 | 1 | 11 | 7 | |
![]() | Faza grupowa | 13/16 | 3 | 0 | 1 | 2 | 5 | 9 | 6 | 4 | 1 | 1 | 12 | 7 | |
![]() | Faza grupowa | 12/16 | 3 | 0 | 2 | 1 | 2 | 5 | 6 | 4 | 2 | 0 | 13 | 3 | |
![]() | Nie zakwalifikowała się | 4 | 1 | 2 | 1 | 5 | 6 | ||||||||
![]() | 8 | 4 | 1 | 3 | 11 | 10 | |||||||||
![]() | 1/8 finału | 15/24 | 4 | 0 | 2 | 2 | 2 | 6 | 8 | 5 | 1 | 2 | 13 | 5 | |
![]() | Nie zakwalifikowała się | 6 | 1 | 1 | 4 | 6 | 8 | ||||||||
![]() | IV miejsce | 4/24 | 7 | 3 | 1 | 2 | 10 | 11 | 10 | 6 | 2 | 2 | 19 | 10 | |
![]() | Faza grupowa | 20/32 | 3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 7 | 8 | 6 | 0 | 2 | 18 | 9 | |
![]() ![]() | Nie zakwalifikowała się | 10 | 5 | 2 | 3 | 14 | 15 | ||||||||
![]() | 10 | 4 | 3 | 3 | 17 | 17 | |||||||||
![]() | 10 | 3 | 5 | 2 | 17 | 13 | |||||||||
![]() | 10 | 3 | 4 | 3 | 14 | 9 | |||||||||
![]() | 10 | 4 | 1 | 5 | 14 | 19 | |||||||||
![]() | 8 | 2 | 2 | 4 | 6 | 14 | |||||||||
![]() ![]() ![]() |
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Mistrzostwa Europy
Udział w mistrzostwach Europy | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Kwalifikacje | Wynik | ||||||
![]() | Nie zakwalifikowała się | |||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() | Awans | Faza grupowa | ||||||
![]() ![]() | Nie zakwalifikowała się | |||||||
![]() | Awans | Faza grupowa | ||||||
![]() ![]() | Nie zakwalifikowała się | |||||||
![]() ![]() | ||||||||
![]() | ||||||||
![]() |
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Trenerzy reprezentacji Bułgarii
Lata urzędowania – liczba meczów – narodowość – nazwisko
- 1924 – 2 –
Leopold Nich
- 1925 – 1 –
Willibold Scheiscal
- 1927–1930 – 13 –
Paweł Grozdanow
- 1930 – 1 –
Carl Nemes
- 1931 – 6 –
Otto Feist
- 1923–1933 – 13 –
Paweł Grozdanow
- 1934–1935 – 8 –
Karoly Foggle
- 1936 – 1 –
Iwan Batandżijew
- 1936 – 1 –
Geno Matejew
- 1937–1938 – 5 –
Stanislav Toms
- 1938 – 1 –
Konstantin Maznikow
- 1939 – 2 –
Iwan Radojew
- 1940 – 2 –
Franz Koler
- 1942 – 2 –
Iwan Radojew
- 1943 – 1 –
Iwan Batandżijew
- 1946 – 3 –
Todor Konow
- 1947 – 1 –
Michaił Manow
- 1947 – 1 –
Rezső Somlai
- 1947 – 2 –
Iwan Radojew
- 1948 – 3 –
Lubomir Angełow
- 1948–1949 – 6 –
Andor Haidu
- 1950 – 2 –
Stojan Ormandżiew
- 1950 – 1 –
Lubomir Angełow
- 1950 – 1 –
Iwan Radojew
- 1952–1953 – 6 –
Stojan Ormandżiew i
Krum Milew
- 1953 – 2 –
Lubomir Angełow
- 1953 – 2 –
Stojan Ormandżiew
- 1954 – 1 –
Krum Milew
- 1954–1955 – 4 –
Stojan Ormandżiew i
Krum Milew
- 1955 – 1 –
Georgi Paczedżiew
- 1955 – 4 –
Georgi Paczedżiew i
Krum Milew
- 1956 – 1 –
Stojan Ormandżiew i
Krum Milew
- 1956 – 2 –
Stojan Ormandżiew
- 1956–1957 – 7 –
Stojan Ormandżiew i
Krum Milew
- 1957 – 1 –
Georgi Paczedżiew i
Aleksander Popow
- 1957 – 2 –
Stojan Ormandżiew
- 1957–1960 – 24 –
Stojan Ormandżiew i
Krum Milew
- 1960–1962 – 12 –
Stojan Ormandżiew,
Georgi Paczedżiew,
Stefan Bożkow i
Krastjo Czakarow
- 1962 – 4 –
Georgi Paczedżiew
- 1963 – 2 –
Georgi Paczedżiew i
Bella Volentik
- 1963 – 4 –
Bella Volentik
- 1964 – 2 –
Rudolf Vytlačil i
Lubomir Angełow
- 1965–1966 – 15 –
Rudolf Vytlačil
- 1966 – 2 –
Dobromir Taszkow
- 1967–1970 – 31 –
Stefan Bożkow
- 1970–1972 – 17 –
Wasił Spasow
- 1972 – 2 –
Georgi Berkow
- 1972 – 1 –
Stojan Ormandżiew
- 1972–1973 – 5 –
Christo Mładenow
- 1973 – 6 –
Jonczo Arsow
- 1973–1974 – 12 –
Christo Mładenow
- 1974 – 3 –
Jonczo Arsow,
Dimityr Dojczinow i
Nikola Kowaczew
- 1974 – 1 –
Stojan Ormandżiew i
Stojan Petrow
- 1974 – 2 –
Stojan Ormandżiew
Szkoleniowiec | O | od | do | M | W | R | P | W% | Okoliczności rezygnacji |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Christo Mładenow | ![]() | 1974 | 6 | ||||||
Stojan Ormandżiew | ![]() | 1975 | 10 | ||||||
Stojan Petrow | ![]() | 1976 | 3 | ||||||
Christo Mładenow Jonczo Arsow | ![]() ![]() | 1976 | 5 | ||||||
Stojan Ormandżiew | ![]() | 1976 | 4 | ||||||
Christo Mładenow Jonczo Arsow | ![]() ![]() | 1977 | 8 | ||||||
Stojan Ormandżiew | ![]() | 1977 | 2 | ||||||
Cwetan Ilczew | ![]() | 1978 | 17 | ||||||
Atanas Pyrżelow | ![]() | 1978 | 1 | ||||||
Janko Dinkow | ![]() | 1979 | 2 | ||||||
Dobromir Taszkow | ![]() | 1979 | 4 | ||||||
Cwetan Ilczew | ![]() | 1979 | 5 | ||||||
Danko Rojew | ![]() | 1979 | 1 | ||||||
Atanas Pyrżelow | ![]() | 1980 | 1982 | 31 | |||||
Iwan Wucow | ![]() | 1982 | 1986 | 51 | |||||
Christo Mładenow | ![]() | 1986 | 1987 | 12 | |||||
Boris Angełow | ![]() | 1988 | 1989 | 19 | |||||
Iwan Wucow | ![]() | 1 czerwca 1989 | 1 maja 1991 | 12 | 2 | 4 | 6 | 16,6% | Przyczyną dymisji była porażka 2:3 ze Szwajcarią w eliminacjach do Euro 1992. Jednak selekcjoner i tak od pół roku nie mógł prowadzić drużyny z ławki trenerskiej z powodu dyskwalifikacji UEFA[1]. |
Krasimir Borisow | ![]() | 2 maja 1991 | 30 maja 1991 | 2 | 1 | 0 | 1 | 50,0% | Po rezygnacji Wucowa tymczasowo objął stanowisko selekcjonera. Poprowadził Bułgarów w dwu meczach: eliminacyjnym do Euro 1992 (3:0 z San Marino) i towarzyskim z Brazylią (0:3). |
Dimityr Penew | ![]() | 20 lipca 1991 | 31 lipca 1996 | 51 | 24 | 13 | 14 | 47,0% | Po Euro 1996 (runda grupowa) władze związku postanowiły nie przedłużać wygasającego 31 lipca kontraktu z selekcjonerem. |
Christo Bonew | ![]() | 1 sierpnia 1996 | 7 września 1998 | 19 | 9 | 1 | 9 | 47,4% | Złożył dymisję po nieudanym Mundialu 1998, jednak wówczas nie została przyjęta. Odszedł kilka miesięcy później po porażce 0:3 z Polską w eliminacjach do Euro 2000. |
Dimityr Dimitrow | ![]() | 9 września 1998 | 18 listopada 1999 | 15 | 3 | 4 | 8 | 20,0% | Przyczyną zwolnienia był brak promocji do Euro 2000; za jego kadencji Bułgarzy w eliminacjach wygrali tylko z Luksemburgiem. |
Stojczo Mładenow | ![]() | 1 stycznia 2000 | 7 października 2001 | 22 | 11 | 4 | 7 | 50,0% | Chociaż na dwie kolejki przed końcem kwalifikacji do Mundialu 2002 jego podopieczni prowadzili w grupie, w ostatnich meczach przegrali 0:2 z Danią i 0:6 z Czechami, i spadli na trzecie miejsce. Po spotkaniu z Czechami złożył dymisję. |
Płamen Markow | ![]() | 1 stycznia 2002 | 1 lipca 2004 | 24 | 10 | 5 | 9 | 41,7% | Po słabym występie (trzy porażki, bramki 1:9) swoich podopiecznych na Euro 2004 nie przedłużył wygasającego 1 lipca kontraktu. |
Christo Stoiczkow | ![]() | 15 lipca 2004 | 10 kwietnia 2007 | 28 | 13 | 10 | 5 | 46,4% | Odszedł w połowie eliminacji do Euro 2008 z powodu medialnej nagonki po remisie 0:0 z Albanią. Poza tym w tym czasie otrzymał korzystniejszą finansowo ofertę z Celty Vigo. |
Stanimir Stoiłow | ![]() | 25 kwietnia 2007 | 6 lipca 2007 | 2 | 2 | 0 | 0 | 100% | Po niespodziewanej dymisji Stoiczkowa został tymczasowym selekcjonerem. Wygrał dwa mecze w eliminacjach do Euro 2008, ale – mimo iż otrzymał propozycję podpisania kontraktu długoterminowego – wolał powrócić do pracy w Lewskim Sofia. |
Dimityr Penew | ![]() | 1 sierpnia 2007 | 11 stycznia 2008 | 6 | 3 | 1 | 2 | 50,0% | Po przegranych eliminacjach do Euro 2008 nie przedłużono z nim umowy. |
Płamen Markow | ![]() | 11 stycznia 2008 | 2 grudnia 2008 | 7 | 3 | 3 | 1 | 42,8% | Został zwolniony na początku eliminacji do Mundialu 2010. Powodem dymisji był słaby start w kwalifikacjach (trzy punkty w trzech meczach) oraz porażka 1:6 w spotkaniu towarzyskim z Serbią. |
Stanimir Stoiłow | ![]() | 30 stycznia 2009 | 7 września 2010 | 16 | 5 | 4 | 7 | 31,2% | Podał się do dymisji po przegranym 0:1 meczu eliminacji Euro 2012 z Czarnogórą. Jego podopieczni w sześciu ostatnich spotkaniach zanotowali pięć porażek (w tym dwie w kwalifikacjach) i jeden remis[2]. |
Lothar Matthäus | ![]() | 21 września 2010 | 19 września 2011 | 10 | 3 | 3 | 4 | 30% | Został zwolniony po tym, jak Bułgarzy stracili szanse na awans do Euro 2012. Wśród przyczyn dymisji wymieniano nie tylko słabe wyniki, ale także złą atmosferę w kadrze[3][4]. |
Michaił Madanski | ![]() | 19 września 2011 | 12 października 2011 | 2 | 0 | 0 | 2 | 0% | Jako trener tymczasowy prowadził kadrę w dwu meczach: towarzyskim z Ukrainą (0:3) i z Walią (0:1), kończącym eliminacje Euro 2012. Bułgarzy zajęli w nich ostatnie miejsce, dając się wyprzedzić m.in. Walijczykom i Czarnogórcom. |
Ljubosław Penew | ![]() | 2 listopada 2011 | 16 listopada 2014 | 24 | 9 | 7 | 8 | Został zwolniony po remisie z Maltą w meczu eliminacyjnym do Euro 2016. | |
Iwajło Petew | ![]() | 17 grudnia 2014[5] | 27 września 2016 | 12 | 5 | 1 | 6 | Rozwiązał kontrakt z bułgarską federacją po tym jak miał objąć posadę trenera Dinama Zagrzeb.[6] | |
Petyr Chubczew | ![]() | 28 września 2016 | 18 maja 2019 | ||||||
Krasimir Bałykow | ![]() | 18 maja 2019 | 21 października 2019 | 6 | 0 | 1 | 5 | 0 | |
Georgi Dermendżiew | ![]() | 28 października 2019 | 1 stycznia 2021 | 11 | 2 | 2 | 7 | 18,18 | |
Jasen Petrow | ![]() | 2021 | 2022 | 17 | 3 | 5 | 9 | 17,65 | |
Georgi Iwanow | ![]() | 6 czerwca 2022 | 12 czerwca 2022 | 2 | 0 | 2 | 0 | 0 | |
Mladen Krstajić | ![]() | 21 czerwca 2022 |
Rekordziści
Ostatnim meczem, jaki uwzględniono w statystyce jest spotkanie towarzyskie z Kazachstanem (2:1) z 4 czerwca 2013.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/Stiliyan_Petrov_-_2011_%282%29.jpg/200px-Stiliyan_Petrov_-_2011_%282%29.jpg)
Nazwisko | Lata | Liczba meczów | Liczba goli | |
---|---|---|---|---|
1 | Stilijan Petrow | 1998-11 | 106 | 8 |
2 | Borisław Michajłow | 1983-98 | 102 | 0 |
3 | Christo Bonew | 1967-79 | 96 | 47 |
4 | Martin Petrow | 1999-11 | 92 | 20 |
= | Krasimir Bałykow | 1988-03 | 92 | 16 |
6 | Dimityr Penew | 1965-74 | 90 | 2 |
7 | Radostin Kisziszew | 1996-09 | 83 | 1 |
= | Christo Stoiczkow | 1986-99 | 83 | 37 |
9 | Nasko Sirakow | 1983-96 | 81 | 23 |
10 | Ajan Sadykow | 1981-91 | 80 | 9 |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/86/Mitko_Berbatov_cropped.jpg/200px-Mitko_Berbatov_cropped.jpg)
Nazwisko | Lata | Liczba meczów | Liczba goli | |
---|---|---|---|---|
1 | Dimityr Berbatow | 1999-10 | 79 | 48 |
2 | Christo Bonew | 1967-79 | 96 | 47 |
3 | Christo Stoiczkow | 1987-99 | 83 | 37 |
4 | Emił Kostadinow | 1988-98 | 70 | 26 |
5 | Petyr Żekow | 1963-72 | 44 | 25 |
= | Iwan Kolew | 1950-63 | 75 | 25 |
7 | Nasko Sirakow | 1983-96 | 81 | 23 |
8 | Martin Petrow | 1999-11 | 92 | 20 |
= | Dimityr Miłanow | 1948-59 | 39 | 20 |
10 | Georgi Asparuchow | 1962-70 | 50 | 19 |
= | Dinko Dermendżiew | 1966-77 | 58 | 19 |
W rankingu FIFA
rok | styczeń | luty | marzec | kwiecień | maj | czerwiec | lipiec | sierpień | wrzesień | październik | listopad | grudzień |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1993 | – | – | – | – | – | – | – | 37. | 37. | 32. | 23. | 31. |
1994 | 31. | 23. | 23. | 25. | 29. | 29. | 14. | 14. | 14. | 16. | 17. | 16. |
1995 | 16. | 14. | 14. | 13. | 12. | 8. | 11. | 12. | 14. | 11. | 14. | 17. |
1996 | 18. | 17. | 17. | 24. | 28. | 28. | 19. | 17. | 21. | 21. | 17. | 15. |
1997 | 15. | 14. | 14. | 13. | 14. | 23. | 20. | 22. | 13. | 18. | 24. | 36. |
1998 | 36. | 38. | 38. | 42. | 35. | 35. | 34. | 35. | 47. | 45. | 46. | 49. |
1999 | 30. | 30. | 30. | 23. | 30. | 33. | 34. | 34. | 36. | 36. | 37. | 37. |
2000 | 37. | 39. | 39. | 40. | 43. | 44. | 47. | 52. | 56. | 55. | 54. | 53. |
2001 | 54. | 52. | 49. | 44. | 43. | 46. | 49. | 50. | 48. | 51. | 51. | 51. |
2002 | 51. | 52. | 52. | 52. | 54. | 54. | 54. | 58. | 50. | 42. | 41. | 42. |
2003 | 42. | 44. | 46. | 38. | 35. | 38. | 37. | 35. | 31. | 39. | 39. | 34. |
2004 | 34. | 37. | 37. | 38. | 38. | 40. | 41. | 42. | 41. | 41. | 37. | 37. |
2005 | 37. | 39. | 39. | 40. | 43. | 45. | 46. | 46. | 45. | 46. | 39. | 39. |
2006 | 39. | 40. | 39. | 38. | 37. | 37. | 37. | 36. | 37. | 38. | 43. | 43. |
2007 | 42. | 37. | 39. | 38. | 36. | 33. | 30. | 29. | 35. | 34. | 18. | 18. |
2008 | 18. | 19. | 19. | 18. | 18. | 18. | 17. | 17. | 16. | 15. | 16. | 27. |
2009 | 28. | 26. | 27. | 20. | 20. | 23. | 23. | 23. | 19. | 23. | 27. | 30. |
2010 | 30. | 30. | 38. | 39. | 39. | – | 43. | 43. | 54. | 43. | 45. | 49. |
2011 | 49. | 51. | 47. | 45. | 46. | 46. | 48. | 51. | 55. | 75. | 85. | 84. |
2012 | 83. | 88. | 85. | 96. | 96. | 90. | 92. | 94. | 89. | 55. | 40. | 50. |
2013 | 50. | 48. | 46. | 51. | 52. | 46. | 52. | 53. | 64. | 76. | 76. | 74. |
2014 | 74. | 72. | 67. | 73. | 73. | 78. |
- najlepsze miejsce: 8. (czerwiec 1995)
- najgorsze miejsce: 96. (kwiecień 2012)
- najwyższy awans: +34 (październik 2012)
- największy spadek: -20 (październik 2011)
Zobacz też
- Mecz piłkarski Francja-Bułgaria, 17 listopada 1993
- Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej w 1994 roku
- Złote pokolenie piłkarzy bułgarskich
- Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej/Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
- Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej/Eliminacje do Mistrzostw Świata 2010
Przypisy
- ↑ Komisja dyscyplinarna UEFA zdyskwalifikowała na trzy lata Wucowa po tym, jak w spotkaniu eliminacji do Euro 1992 ze Szkocją (1:1), 14 listopada 1990, zachowywał się agresywnie wobec sędziego. Od tego czasu zespół formalnie prowadził asystent Wucowa, Krasimir Borisow. Zob. Encyklopedia piłkarska FUJI. World Cup USA 1994, tom. 10, s. 56.
- ↑ Sportal.bg: Мъри призна: Напускам България. sportal.bg. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (Dostęp 8 września 2010).
- ↑ SofiaEcho: Lothar Matthaeus out as Bulgaria’s manager (Dostęp 19 września 2011).
- ↑ Novinite: Matthaeus Fired as Bulgarian National Coach. novinite.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-25)]. (Dostęp 19 września 2011).
- ↑ Petew selekcjonerem reprezentacji Bułgarii, „Polsat Sport” [dostęp 2017-04-12] (pol.).
- ↑ INTERIA.PL, Iwajło Petew nie jest już selekcjonerem reprezentacji Bułgarii [online] [dostęp 2017-04-12] (pol.).
- ↑ Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnej kadry.
Pogrubieniem oznaczono uczestników Mundialu 1994, na którym Bułgarzy zajęli IV miejsce.
Źródła: RSSSF, Bul-Hun 2012, Bul-Hol 2012.
Linki zewnętrzne
- Oficjalna witryna związku (bułg.)
- Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-12)]. (ang.)
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum wyników 1924-
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli
- Planet World Cup – archiwum wyników w eliminacjach do mistrzostw świata
- Planet World Cup – archiwum wyników na mistrzostwach świata
- Planet World Cup – składy Bułgarii na poszczególnych Mundialach
- Bulgarian-Football – informacje o bułgarskim futbolu
- Bulgarian-Football – fotografie reprezentacji i piłkarzy z lat 1993–2001. bulgarian-football.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-20)].
- Bulgarian-Team – fragmenty meczów z lat 1986–2004. bulgarian-team.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-09)].
- YouTube – Bułgarska „Złota Generacja” 1993-1996 (fragmenty meczów, wypowiedzi piłkarzy i trenerów), część 1
- YouTube – Bułgarska „Złota Generacja” 1993-1996 (fragmenty meczów, wypowiedzi piłkarzy i trenerów), część 2
- YouTube – Bułgarska „Złota Generacja” 1993-1996 (fragmenty meczów, wypowiedzi piłkarzy i trenerów), część 3
- YouTube – Bułgarska „Złota Generacja” 1993-1996 (fragmenty meczów, wypowiedzi piłkarzy i trenerów), część 4
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Reprezentacje |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Rozgrywki ligowe |
| ||||
Rozgrywki pucharowe |
| ||||
Rozgrywki młodzieżowe |
| ||||
Nagrody i wyróżnienia |
| ||||
Pozostałe |
|
- Kluby
- Piłkarki
- Piłkarze
- Trenerzy
- Sędziowie
- Stadiony
- p
- d
- e
kobiety |
|
---|---|
mężczyźni |
|