Płoza ogonowa
Płoza ogonowa – element konstrukcyjny samolotu lub szybowca, montowany na końcu kadłuba, którego zadaniem jest zabezpieczyć maszynę przed silnym uderzeniem o ziemię w czasie lądowania lub dobiegu. W tym celu płozę wyposaża się w amortyzator. Płoza ogonowa jest częścią podwozia maszyny latającej[1].
Historycznie, płozy ogonowe były stosowane jako tylny punkt podparcia przy podwoziu w układzie klasycznym (później zastępowane przez kółko). W podwoziu trójkołowym (z kołem przednim) stosuje się płozę (lub inny element, jak podkadłubowa kierownica strug, czy stopka oporowa), jako zabezpieczenie ogona przed uszkodzeniem[2]
- Płoza pod ogonem DFW C.V
- Płoza samolotu FBA Typ H
- Złożona płoza pod ogonem Bombardiera CRJ-700
Przypisy
- p
- d
- e
Części składowe samolotu
Płatowiec |
|
---|---|
Układy sterowania lotem |
|
Urządzenia zwiększające siłę nośną oraz aerodynamikę skrzydeł |
|
Awionika i systemy przyrządów pokładowych |
|
Czujniki i urządzenia zespołów napędowych oraz instalacji paliwowej |
|
Podwozie i urządzenia hamujące |
|
Urządzenia ratownicze i awaryjne | |
Pozostałe systemy |
|