Michał Domański
| Ten artykuł od 2010-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Ten artykuł dotyczy Michała Domańskiego – konsyliarza. Zobacz też: Michał Domański – historyk sztuki. |
Strzemię | |
Data i miejsce urodzenia | ok. 1735 |
---|
Michał Domański herbu Strzemię (ur. ok. 1735 w Zadłożu) – konsyliarz konfederacji barskiej.
Życiorys
Po ukończeniu szkół pijarskich został dworzaninem Karola Stanisława Radziwiłła Panie Kochanku. W 1764 podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego. Przystąpił do konfederacji radomskiej w 1767 roku. W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła właściwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku[1]. W 1767 roku jako poseł z powiatu pińskiego na Sejm Repninowski, wszedł w skład delegacji, wyłonionej pod naciskiem posła rosyjskiego Nikołaja Repnina, powołanej w celu określenia ustroju Rzeczypospolitej[2]. Podpisał traktat gwarancyjny z Rosją. W 1769 mianowany konsyliarzem powiatu pińskiego konfederacji barskiej. Został członkiem Generalności konfederackiej i przeniósł się wraz z nią na Słowację. Jako bliski współpracownik Karola Stanisława Radziwiłła Panie Kochanku, brał udział w jego misjach dyplomatycznych w Niemczech. W trakcie podróży do Turcji został podstępnie uwiedziony w Wenecji przez agentkę rosyjską Aly Emetee, udającą córkę carowej Elżbiety. W Livorno został wraz ze swoją kochanką zwabiony przez admirała rosyjskiego Aleksandra Grigorijewicza Orłowa na pokład okrętu Izydor. 22 lutego 1774 został aresztowany i osadzony w twierdzy Pietropawłowskiej. 25 marca 1776 uwolniony, powrócił do kraju.
Przypisy
- ↑ Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 670.
- ↑ Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, Warszawa 1900 t. II, s. 319.