Hydria
Hydria (stgr. ὑδρία, od ὕδωρ hydōr – woda, lm. hydriai) – w starożytnej Grecji naczynie służące do pobierania, przenoszenia i przechowywania wody, w użyciu od VII do III wieku p.n.e.
Typologia
Charakteryzowało się pękatym brzuścem z niską stopką, niewysoką, przewężoną szyją z niezbyt szerokim wylewem i trzema imadłami (uchwytami). Dwa poziome służyły do podnoszenia naczynia napełnionego wodą, zaś pionowe – przy nalewaniu, jak i do przytrzymywania wazy, noszonej przeważnie na ramieniu lub głowie.
Starszy typ naczynia, funkcjonujący od okresu archaicznego, cechowało wyraźne zaznaczenie ramion oddzielonych załamaniem od dzwonowatego brzuśca naczynia o nieco kanciastym korpusie. W okresie klasycznym wykształcił się typ mniejszej hydrii brzuchatej, o opływowym konturze i pozbawionej trzeciego uchwytu, zwany kalpis (κάλπις), a typowy dla okresu zdobienia malarstwem czerwonofigurowym.
Zdobnictwo i funkcje
Duża powierzchnia hydrii umożliwiała dekorowanie jej wielopostaciowymi scenami mitologicznymi lub z życia kobiet. Przeznaczenie naczynia bezspornie potwierdziły liczne przedstawienia kobiet czerpiących wodę ze studni. Do najbardziej znanych należy okazała południowoitalska (lukańska) hydria z IV w. p.n.e., pochodząca ze zbiorów markiza Campana (obecnie w Ermitażu), zwana Regina Vasorum, z przedstawieniem orszaku bóstw eleuzyjskich.
Wysmuklone hydrie z okresu późnoklasycznego i hellenistycznego wykonywano często z brązu powlekanego złotem lub miedzią dla nadania okazalszej aparycji. Bardziej ozdobny wygląd zyskały też uchwyty naczynia, modelowane w kształcie figur ludzkich bądź zwierzęcych. Dekoracyjna hydria metalowa mogła także służyć (podobnie jak amfora) jako nagroda zwycięstwa.
W źródłach pisanych naczynie wymieniane jest też jako urna, z której ciągniono losy albo składano w niej głosy (sędziów lub podczas głosowania w plebiscycie). Obiekty z wykopalisk również dowodzą, iż nierzadko używano go (jak pelike) w charakterze urny grobowej na popioły zmarłego; wówczas hydrię zasklepiano (gliną, ołowiem) ponad ramionami naczynia.
Nazwą hydriskos określano niewielkie naczynie (użytku domowego, toaletowego) w kształcie zminiaturyzowanej hydrii[1].
Zobacz też
Zobacz multimedia związane z tematem: Hydria |
- hydrie Hadra
Przypisy
- ↑ R.M. Cook: Greek Painted Pottery. London-New York: Routledge, 1997, s. 237.
Bibliografia
- Encyklopedia sztuki starożytnej. Warszawa: WAiF / Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 287. ISBN 83-01-12466-0 (PWN), ISBN 83-221-0684-X (WAiF).
- Maria L. Bernhard: Greckie malarstwo wazowe. Wrocław: Ossolineum, 1966, s. 16.
- Thomas Mannack: Griechische Vasenmalerei. Eine Einführung. Darmstadt: Von Zabern, 2012, s. 44.
Linki zewnętrzne
- Colette Hemingway, Sean Hemingway: Greek Hydriai and Their Artistic Decoration [dostęp 2019-09-14]
- p
- d
- e
Naczynia na wino | |
---|---|
Naczynia na wodę | |
Naczynia do mieszania |
|
Do gotowania |
|
Zastawa stołowa | |
Na wonności, substancje oleiste; weselne |
|
Ceramika rytualna | |
Przechowywanie i inne | |
Inne | |
Techniki |
|
Malarstwo wazowe |
|
- PWN: 3913483
- Britannica: topic/hydria
- БРЭ: 2357968
- SNL: hydria
- Catalana: 0114213
- DSDE: hydria