Bandrów Kolonia

Bandrów Kolonia
dawna kolonia, nieoficjalna część wsi
Ilustracja
Świętujący Niemcy w Bandrowie (1909 rok)
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

bieszczadzki

Gmina

Ustrzyki Dolne

Część miejscowości

Bandrów Narodowy

Liczba ludności (1921)

394

Strefa numeracyjna

13

Tablice rejestracyjne

RBI

SIMC
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne
Mapa konturowa gminy Ustrzyki Dolne, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bandrów Kolonia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bandrów Kolonia”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bandrów Kolonia”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bandrów Kolonia”
Ziemia49°24′10,7″N 22°41′33,6″E/49,402972 22,692667
Multimedia w Wikimedia Commons
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Bandrów

Bandrów Kolonia – dawna kolonia, obecnie nieoficjalna część wsi Bandrów Narodowy w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne. Stanowi północną część wsi Bandrów Narodowy[1].

Kolonia powstała w 1783 na gruntach Bandrowa Narodowego w ramach kolonizacji józefińskiej, gdzie osiedlono kolonistów niemieckich. Część niemiecką nazwano Bandrów Kolonia. Układ zabudowy tej części wsi zorganizowano w formie łańcuchówki niemieckiej. Powstał tu zbór luterański w Bandrowie. Pierwszy dom modlitwy w Bandrowie był drewniany. Zbudowano go ok. 1788, a rozebrano w 1860. W jego miejscu (kilka metrów poniżej) powstał murowany dom modlitwy[2].

 Osobny artykuł: zbór luterański w Bandrowie.

Bandrów Kolonia stanowiła odrębną gminę jednostkową w powiecie leskim w województwie lwowskim. W 1921 roku liczyła 394 mieszkańców, w tym 198 mężczyzn i 196 kobiet, w 57 budynkach mieszkalnych[3]. 1 sierpnia 1934 gminę Bandrów Kolonia zniesiono i włączono do nowo utworzonej gminy Ustrzyki Dolne[4]. 17 września 1934 utworzono gromadę (sołectwo) Bandrów Kolonja w granicach gminy Ustrzyki Dolne[5]. W 1940 koloniści niemieccy zostali przesiedleni do Rzeszy, przez co po II wojnie światowej Bandrów Kolonia nie figuruje już jako odrębna gromada, wchodząc w skład Bandrowa Narodowego[6].

Przypisy

  1. Kolonia Bandrów w Geoportalu.
  2. Stanisław Kryciński: Cerkwie w Bieszczadach. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 1995, s. 157. ISBN 83-85557-19-9.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 13 : Województwo Lwowskie.
  4. Dz.U. 1934 nr 68, poz. 595.
  5. Lwowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, poz. 101.
  6. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.

Bibliografia

  • Andrzej Wielocha, Kolonizacja józefińska w galicyjskich Karpatach, „Płaj” nr 19, wyd. Towarzystwo Karpackie, Warszawa 1999
  • Stanisław Kryciński, Kolonizacja józefińska w Galicji, „Połoniny”, wyd. SKPB, Warszawa 1984
  • Das Kolonisationswerk Josefs II. in Galizien. Ludwig Schneider. Poznań 1939.

Linki zewnętrzne

  • Bandrów (1) i (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 98 .
  • p
  • d
  • e
Gmina Ustrzyki Dolne
Miasto
Części miasta
Wsie
Części wsi
  • Borsukowce
  • Braniów
  • Chwaniów
  • Dolny Koniec
  • Górny Koniec (Krościenko)
  • Górny Koniec (Leszczowate)
  • Górny Koniec (Stańkowa)
  • Kopalnia
  • Łodyna-Ług
  • Pod Jaworem
  • Ropienka Dolna
  • Ropienka Górna
  • Rzeki
  • Wolica
  • Za Działem
  • Zabłocie
Osady
Osady leśne
Nieistniejące
wsie i ich części