Чжоу Эньлай
Чжоу Эньлай | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
кіт.: 周恩來 | |||||||
| |||||||
| |||||||
Пераемнік | Хуа Гофэн[d] | ||||||
| |||||||
Нараджэнне | 5 сакавіка 1898(1898-03-05)[1][2]
| ||||||
Смерць | 8 студзеня 1976(1976-01-08)[3][1][…] (77 гадоў) | ||||||
Жонка | Deng Yingchao[d][5] | ||||||
Веравызнанне | нерэлігійнасць[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя |
| ||||||
Дзейнасць | міністр, міністр замежных спраў, палітык | ||||||
Месца працы | |||||||
Аўтограф | |||||||
Род войскаў | Нацыянальна-рэвалюцыйная армія | ||||||
Званне | генерал | ||||||
Бітвы |
| ||||||
Узнагароды | First Class Red Star Medal[d] Deshikottam[d] (1957) People's Liberation Army Strategist[d] | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Чжоу Эньлай (кіт. трад. 周恩來, спр. 周恩来, піньінь Zhōu Ēnlái; 5 сакавіка 1898 — 8 студзеня 1976) — палітычны дзеяч Кітая, першы кіраўнік Дзяржсавета КНР з моманту ўтварэння КНР у 1949 годзе да сваёй смерці; нашчадак у 33-м калене заснавальніка неаканфуцыянства Чжоу Дуньі.
Вядомы дыпламат, спрыяў мірнаму суіснаванню з Захадам, адначасова спрабуючы не разрываць адносін з Савецкім Саюзам. Яго далікатная палітыка і прынцыповасць у працы забяспечыла яму захаванне пасады прэм’ера ў гады «культурнай рэвалюцыі», а дыпламатычнасць і высокая працаздольнасць набылі народную славу.
Зноскі
- ↑ а б Tschou En-Lai // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q15706812"></a>
- ↑ Ču En-laj (Zhou Enlai) // Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija — 2009.<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3407324"></a>
- ↑ Immanuel C.Y. Hsü The Rise of Modern China — 6 — USA: OUP, 2000. — P. 763. — 1136 p. — ISBN 978-0-19-512504-7<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q15138081"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4567878"></a>
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
- ↑ Short P. Mao: A Life — Great Britain: Hodder & Stoughton, 1999. — P. 587. — 782 p. — ISBN 978-0-340-60624-7<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q15732482"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q23666"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q14175176"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1796614"></a>